کلایو بل و صورت معنادار

صورت ‌معنا‌دار(Significant Form)
کلایو بل در سال ۱۹۱۴ برای نخستین بار کتاب خود به نام هنر (Art) را منتشر کرد. هدف اصلی کتاب توجیه جدی بودن  نقاشی‌های پل سزان بود. از نظر بل سزان بر رفیع‌ترین سریر پسا امپرسیونیسم ایستاده است. در این کتاب نظریه‌ای موجود است در باب چیستی هنر تجسمی و طرحی برای نگریستن به آثار نقاشی. نظریهٔ بل عبارت است از «هنر٬ #صورت #معنادار است.»

کالینگوود

#کالینگوود میان هنر به معنای واقعی که از نظر او به‌ معنای «بیان خیال‌انگیز احساس است» با هنر با عنوان هنر جادو و هنر سرگرمی تفاوت قائل می‌شود. و می‌آورد:
«جادو فایده‌مند است٬ به این معنا که احساساتی که بر می‌انگیزد در امور هر روزهٔ زندگی٬ کارکرد عملی دارند؛ سرگرمی فایده‌مند نیست٬ بلکه فقط لذت‌بخش است زیرا دیوار نفوذناپذیری میان دنیای آن و دنیای امور روزمره وجود دارد. احساساتی که سرگرمی به وجود می‌آورد مسیر خود را درون این بخش نفوذ‌ناپذیر طی می‌کند»
کالینگوود
 از کتاب مبادی هنر به نقل از واربرتن٬ پرسش از هنر٬ ۱۳۸۸

ادامه فلسفه هنر

#فلسفه‌هنر
#شلینگ
مبنای کار #شلینگ این است که یک اثر هنری حقیقی از«مطلق» سرجشمه می گیرد و به وسیله هنرمند نابغه، به نمایش در می آید. هنر، ظهور مطلق است و بنابراین فیلسوفی که مطلق را جستجو می کند، باید اثر هنری را در مرکز تأمّل فلسفی خود قرار دهد؛ زیرا هنر، عصارة طبیعت است و وجودی است که با استفاده از زبان، به نظم در آمده است. همچنین بواسطة اینکه اثر هنری، تابع قالب شناسایی انسان است، متضمّن تاریخ «من استعلایی» است. از این رو، یک اثر هنری، محلّ وحدت وجود و اندیشه است. شلینگ این وحدت را «مطلق» می نامد و براین عقیده است که کار فیلسوف، تأمّل بر فرایندها و قوانین زیبایی شناسی است.
https://telegram.me/joinchat/Cjq3YDzv1uC5JXz8yhrVXA