دیالکتیک انزوا

[Forwarded from پژوهش هنر]
انزوا ـ یعنی این احساس و آگاهی که انسان تنهاست، از جهان و از خویش جداست ـ خصیصه ای انحصاراً مکزیکی نیست. همه ی مردم، در لحظاتی از حیات خویش، خویشتن را تنها احساس می کنند و تنها هم هستند. زندگی کردن یعنی گسستن از آنچه بوده ایم به منظور پیوستن با آنچه در آینده ای مرموز خواهیم بود. انزوا، ژرف ترین واقعیت در سرنوشت آدمی است. انسان تنها موجودی است که می داند تنهاست، وتنها موجودی است که دیگری را می جوید. طبیعت او ـ اگر استعمال این کلمه در ارتباط با انسان که خود را با «نه» گفتن به طبیعت« اختراع» کرده است، جایز باشد ـ از میل سوزان او به تحقق بخشیدن به خویشتن در دیگری تشکیل شده است. انسان آمیزه ای از غم غربت و بازجستن روزگار وصل است. بنابراین هنگامی که متوجه وجود خویش است، متوجه فقدان دیگری یعنی متوجه انزوای خویش است.

🖇حتما این مقاله ارزشمند رو بخونید، بسیار مقاله خوبیست که درباره انزوا و عشق صحبت می کند و در انتها به اسطوره می رسد