نقد ادبی، بدیهی بودن

#نقد‌ادبی
#ذهنیت در متون ادبی٬ معمولا مبتنی بر‌عامل شخصیت است. این امر بدیهی و عادی می‌نماید زیرا ما شخصیت را شگردی متنی برای ایجاد شیوه‌های مشاهده و شرح‌رویدادها تلقی میکنیم و‌در واقع به همین دلیل است که #شخصیت به عنوان شگرد یا راهبرد در متون ادبی تا این حد طبیعی و موثر است. نخستین گام در شناسایی متن یا آشنایی با آن هنگامی برداشته می‌شود که ویژگی‌های یک شخصیت را تشخیص می‌دهیم.
#لوئی_آلتوسر دربارهٔ بدیهی بودن می‌آورد:
#بدیهی بودن تاثیر اولیه ایدئولوژیکی است..همچون همهٔ بدیهیات٬ از جملهٔ آنها که باعث می‌شوند واژه «نام یک چیز باشد» یا «معنایی داشته باشد» (بنابراین بدیهی بودن شفافیت زبان را نیز شامل می‌شود)٬ این امر بدیهی که شما و من سوژه هستیم- و این موضوع هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند-یک تاثیر ایدئولوژیکی است٬ تاثیر ایدئولوژیکی اولیه.
پیش‌درامدی بر مطالعهٔ نظریه ادبی
راجبر وبستر
الهه دهنوی